Bismillahirrahmanirrahim.
bila nak maju kalau mempelekehkan bangsa sendiri.
budak : ye pakcik.
pakcik : digi sepuluh. masukan terus.
budak : maaf ye. sistem ada masalah sikit. guna kad boleh? (sambil senyum ikhlas)
pakcik : boleh lah. tapi kau masukan.
budak : err, saya tak reti masukan. lagi-lagi digi. saya tahu masukan celcom dengan maxis je. (sambil mencuba untuk memasukan kod-kod yang tentera di kad topap)
pakcik : engkau kalau kerja dekat kedai ni kena tahu semua ni. macam mana kerja kalau tak tau buat. baik duduk rumah aje.
budak : tapi saya masih baru lagi pakcik. kena banyak belajar.
pakcik : kalau baru kena tau semua ni. kalau kerja dekat bengkel pun kena tau semua.
budak : tapi, kalau tak kerja. menganggur nanti.
pakcik : kalau menganggur. cari kerja.
perbualan tamat di situ sahaja. setelah budak tadi tu berjaya memasukan nilai topap digi.
dalam hati budak tu pun berkata.
haish nak je cakap.
budak : pakcik. pakcik nak ke tengok anak bangsa pakcik merempat. menganggur kalau nak cari kerja kena bidang yang dia tahu. dekat syarikat, tempat mana-mana pun bagi peluang untuk belajar dahulu baru diserap masuk menjadi pekerja tetap....
dan budak tu membebel.. bla.. bla.. dan bla.. bla.. bla..
tangan di bahu, mata jeling atas.. eh!
MyLittleNote :: oh! itu cuma sekadar cerita yang direka sahaja oleh Hanamiko Sakura. muehehe!